Tijdens een gesprek met de 18-jarige komt de 15-jarige met mijn smartphone binnen en gebaart dat ik het ding moet ontgrendelen. Hij beantwoordt mijn vragende blik met een “gewoon-voor-mijn-huiswerk”-blik. Het is waar, hij gebruikt mijn smartphone enkel voor scans van huiswerk dat opgeladen moet worden op de schoolwebsite, of het meer creatieve werk zoals booktoks voor Nederlands, een vlog voor Latijn… Het leven van een tiener zonder smartphone is niet altijd eenvoudig. Het leven van een bezorgde ouder evenmin.
Deze zomer wordt hij 16 en daarmee zal ons experiment geslaagd zijn. Ondertussen is ook al duidelijk dat we nog twee jaren zullen doorgaan, of toch een poging doen. Hij zonder smartphone, en ik met schrijven.
Daarna wordt het zo goed als onmogelijk. De meeste mensen die ik ken, die koppig zonder smartphone willen leven, moeten uiteindelijk het onderspit delven tegen de 2-staps verificatie op het werk of in het hoger onderwijs.
Ergens in een schuif wacht ondertussen een derdehands nokia baksteen. Die kon hij al krijgen vanaf zijn dertiende. Dat vond hij niet nodig. Een week geleden kwam de 18-jarige ermee naar beneden. Of het prehistorische toestel nog functioneert? Ze zou het deze zomer even willen inruilen voor haar smartphone.
Maak jouw eigen website met JouwWeb