En de ervaring die toch uiteindelijk altijd daarna (maar soms pas heel lang daarna) volgde, na frustraties, gezaag, gemok … als ze toch een bezigheid hadden gevonden om de tijd te vullen tot het avondprogramma op televisie, aangepast aan hun leeftijd, begon? 

Het aantal boeken waarin het belang wordt onderstreept van verveling bij kinderen zal niet te inventariseren zijn. Dat weten we, maar we negeren het. Want ja, het is gemakkelijk als een scherm(pje) je kind rustig houdt terwijl jij druk doende bent in het leven.

Moest je op een wonderlijke wijze (doch weinig waarschijnlijk) geïnspireerd raken door deze website en overwegen om je kinderen bewust zoveel mogelijk zonder smartphone op te voeden, dan denk je daar best over na vooraleer die kinderen er zijn. Het is namelijk belangrijk om van in de wieg te starten. Want het schermgebruik begint namelijk ook al van in de wieg. Of het scheelt toch niet veel als we moeten afgaan op wat we rondom ons zien, horen of lezen. Eerlijkheidshalve moeten we er namelijk bij vertellen dat onze proefpersoon ook geen televisie heeft gekeken in zijn kindertijd. We hadden bijna een boek geschreven met als titel "Kind zonder televisie. Te gek?!" Vooraleer je ons gaat beschuldigen van kindermishandeling, vertel ik erbij dat we wel een televisiescherm en DVD-speler in huis hadden. Die situatie is trouwens ongewijzigd, ook nu de peuters op wonderbaarlijke wijze zonder noemenswaardig schermgebruik zijn opgegroeid tot gezonde tieners. Tieners die bovendien getuigen dat ze geen trauma’s hebben overgehouden aan een kindertijd zonder televisie. 

Zo kan het gebeuren dat een kleuter dacht dat Plopsaland een land was zoals Frankrijk, Zwitserland, of Italië waar we rond reisden tijdens een vakantie met als doel her en der verspreide vrienden te bezoeken. Maar aangezien wij niemand kenden in Plopsaland lag dat land toen niet op de reisweg.